But Ta-Na-E-Ka was over. As I neare

But Ta-Na-E-Ka was over. As I neared home, I worried. My
feet were hardly cut. I hadn’t lost a pound. My hair was combed.
My grandfather met me wearing his grandfather’s beaded
deerskin shirt. “Welcome back,” he said in Kaw.
I hugged my parents. Then I saw Roger stretched out on the
couch. His eyes were red. He’d lost weight. His feet were bloody
and sore.
“I made it. I’m a warrior,” Roger said.
My grandfather saw I was clean, well fed, and healthy.
Finally he asked, “What did you eat to keep you so well?”
“Hamburgers and milkshakes.”
“Hamburgers!” my grandfather shouted.
“Milkshakes!” Roger said.
“You didn’t say we had to eat grasshoppers,” I said.
“Tell us all about your Ta-Na-E-Ka,” my grandfather
ordered.
I told them the whole story.
“That’s not what I trained you for,” my grandfather said.
“Grandfather, I learned that Ta-Na-E-Ka is important.
I handled it my way. And I learned I had nothing to fear. There’s
no reason in 1947 to eat grasshoppers. Grandfather, I’ll bet you
never ate one of those rotten berries.”
Grandfather laughed aloud! Grandfather never laughed.
Never.
“Those berries are terrible,” Grandfather said. “I found a
dead deer on the first day of my Ta-Na-E-Ka. The deer kept my
belly full.” Grandfather stopped laughing. “We should send you
out again,” he said.
Grandfather called me to him. “You should have done what
your cousin did. But you know more about what is happening to
our people today than I do. You would have passed the test in any
time. You can make do in a world that wasn’t made for Indians.
I don’t think you’ll have trouble getting along.”
Grandfather wasn’t entirely right. But I’ll tell about that
another time

ผลลัพธ์ (เปอร์เซีย) 1:

اما TA-N-E-K به پایان رسیده بود. همانطور که من به خانه نزدیک، من نگران است. من
پا به سختی قطع شد. من تا به حال یک پوند از دست داده است. موهای من خار شد.
پدر بزرگ من ملاقات من پوشیدن منجوق دوزی شده پدربزرگش
پیراهن deerskin. "خوش آمدید،" او در Kaw گفت.
من پدر و مادر من در آغوش گرفت. سپس من تو را دیدم راجر بر روی کشیده
نیمکت. چشمان او قرمز بود. او وزن باخته. پای خود را خونین بود
و دردناک است.
"من آن را ساخته شده است. من یک جنگجو هستم، گفت: "راجر.
پدر بزرگ من دیدم تمیز، به خوبی تغذیه و سالم بود.
در نهایت او پرسید، "چه می خورید را به شما را به خوبی؟"
"همبرگر و کوکتل های شیری."
"همبرگر" من پدر بزرگ فریاد زد.
"کوکتل های شیری!" راجر گفت.
من گفت: "شما نگفته است که ما تا به حال به خوردن ملخ."
"همه به ما بگویید در مورد خود TA-سدیم-E-KA،" پدر بزرگ من
دستور داد.
من آنها را تمام گفت داستان.
پدر بزرگ من گفت: "این چیزی است که من به شما برای آموزش دیده نیست،".
"پدر بزرگ، من یاد گرفتم که TA-سدیم-E-KA مهم است.
من آن را به کار گرفته راه من. و من یاد گرفتم من چیزی برای ترس بود. وجود دارد
هیچ دلیلی در سال 1947 به خوردن ملخ ها هستند. پدربزرگ، من شرط می بندم شما
هرگز یکی از آن انواع توت ها فاسد می خوردند. "
پدربزرگ خندید با صدای بلند! پدربزرگ هرگز خندید.
هرگز.
پدربزرگ گفت: «آنهایی انواع توت ها وحشتناک است." "من یک
گوزن مرده در اولین روز از من TA-سدیم-E-کا. گوزن نگه داشته من
شکم کامل است. "پدر بزرگ متوقف خنده. "ما باید به شما ارسال
، دوباره، "او گفت.
پدر بزرگ من به او نامیده می شود. "شما باید انجام داده اند چه
پسر عموی خود را انجام داد. اما شما می دانید بیشتر در مورد آنچه اتفاق می افتد به
مردم ما امروز از من. شما می توانید از این آزمون در هر
زمان. شما می توانید انجام این کار در جهانی که شد برای سرخپوستان نه ساخته شده است.
من فکر نمی کنم شما مشکل گرفتن همراه داشته باشد. "
پدربزرگ بود به طور کامل درست نیست. اما من در مورد شما بگویم که
یک زمان دیگر